Cloakroom 2024 – mariia Lemperk – PAIN GAME (second station)

Program wystaw Cloakroom 

Rozpoczęty w 2021 program wystaw Cloakroom opiera się na rozpoznaniu i kuratorskim badaniu we współczesnych sztukach wizualnych estetycznych oraz tematycznych związków z  twórczością i postacią Tadeusza Kantora. Program jest też okazją do żywej artystycznej dyskusji z ideą muzeów (zwłaszcza tych dedykowanych jednemu artyście), zmaskulinizowaną historią sztuki oraz polem dla krytyki instytucjonalnej, rozpracowywującej zarówno postaci „wielkich twórców”, jak i formy przemocy w produkowaniu kultury.

Wybór wystaw i artystów/artystek bazuje na przeplatającej się, wzajemnie uzupełniającej i  dialogującej ze sobą obecności nazwisk młodych, od niedawna dynamizujących artystyczną rzeczywistość oraz artystów i artystek bezpośrednio związanych z Tadeuszem Kantorem. Pozwala to wypracować nowe płaszczyzny międzypokoleniowych dialogów oraz szerszy obraz obecności Kantora w sztukach wizualnych. Autorem i kuratorem programu jest Kamil Kuitkowski.

„Cloakroom” niesie ze sobą odwołanie tak do idei założyciela Cricoteki, dotyczących możliwości tworzenia sztuki, jak i do idei tzw. showroomu, czyli małych, eksperymentalnych przestrzeni wystawowych w dzisiejszych galeriach i centrach sztuki współczesnej. Odnosząc się zatem w swojej nazwie do funkcjonujących w instytucjach sztuki współczesnej showroomów, a także do dawnej architektonicznej funkcji i nieoczywistości szatni jako miejsca na styku tego, co zwyczajne, i co artystyczne (o czym wspomina Kantor), może stać się miejscem artystycznego fermentu, eksperymentu i galeryjnego programu w ramach działań Cricoteki.

Program nie jest serią pojedynczych wystaw, ale wspólną trzyodcinkową narracją, w której dzieła sztuki i artystyczne postawy wzajemnie uzupełniają się lub ścierają, dyskutują ze sobą i przenikają jedne w drugie.

Do tej pory w ramach programu odbyły się wystawy Karoliny Jarzębak Hurr durr, Przemka Branasa Dzień nieobecności, Teresy i Andrzeja Wełmińskich and will hapen again (I edycja), Małgorzaty Markiewicz i Katarzyny Depty-Garapich Matki!, Katarzyny Wyszkowskiej Omnia, Krzysztofa Miklaszewskiego Memory (II edycja).

Cloakroom 2024 

Wystawa Pain Game (second station) marii Lemperk (mariia Lemperk & Łukasz Trzciński, D. Kowalik) rozpoczyna tegoroczną edycję Cloakroomu. Natomiast na październik zaplanowana została wystawa Ali Savashevich.

Tegoroczna edycja jeszcze mocniej skupia się na głosie kobiet – tak istotnym w kontekście instytucji założonej przez mężczyznę. Zaproszone w tym roku artystki aktualizują głos na temat „wiecznego powrotu” historii. Zarówno mariia Mytrofanova (obecnie Lemperk), jak i Ala Savasevich są artystkami działającymi na styku dwóch kultur oraz dwóch doświadczeń wojny i totalitaryzmu.

Pierwsza, pochodząca z Odesy, żyjąc i działając między Ukrainą i  Polską przepracowuje wciąż aktualizujące się wojenne i cielesne traumy zarówno swoje jak i „genetycznie” wpisane w historie jej rodziny, druga z pochodzenia Białorusinka, w swojej twórczości analizuje formy przemocy, władzy i kontroli.

Pain Game (second station) mariia Lemperk & Łukasz Trzciński, D. Kowalik

Rozpoczęty we współpracy z Łukaszem Trzcińskim i D. Kowalikiem projekt zaprasza widzów i widzki do wspólnej z artystką eksploracji przestrzeni bólu.

W wersji przygotowanej dla Cricoteki Lemperk odnosi się zarówno do doświadczeń wywołanych przez nieustannie powtarzający się tumult historii, polityki i wojny, jak i tych zapisanych w ciele. Robi to z wykorzystaniem ciała, drewnianego stołu, gipsowych odlewów zbrojonych włosami, czarnych ścian Galerii Szatnia, harsh noisowych dźwięków oraz fotografii wykonanych wykonanych
w mieście rodzinnym w Ukrainie.

Działanie Lemperk poprzedzi kilkudniowa praca bezpośrednio w przestrzeni Galerii Szatnia, w której za pomocą gipsu i włosów – własnych oraz pochodzących od osób jej bliskich – wykona gipsowe kopie przedmiotów utraconych przez jej rodzinę podczas kilkukrotnych ewakuacji.

W trakcie trwania wystawy PAIN GAME (second station) jej przestrzeń posłuży jako miejsce mapowania przemocy instytucjonalnej i działań z osobami pracowniczymi Cricoteki.

PAIN GAME (second station) w Cricotece dodatkowo jest też grą z samą instytucją stworzoną przez Tadeusza Kantora, u którego wątki bólu, traumy i pamięci są obecne właściwie w całej twórczości.

Artystka, działając z wytworzonymi przez siebie obiektami-powidokami, bardziej niż z samym Kantorem, wchodzi w dialog z tym, co po nim pozostało – murami instytucji, jej gośćmi i gościniami oraz osobami tam pracującymi.

mariia Lemperk (Mytrofanova) – pochodząca z Odesy intermedialna artystka, performerka i  jedna trzecia BREASTMILK trio. Uczestniczyła w DAAD Berliner Künstlerprogramm, współtworzyła dokument Salzburg Statement on Supporting Artists on the Front Line – Diffusion Strategy. Brała udział w Performance Platform w Lublinie, była rezydentką Schiesslhaus AiR w Kollnburg w Bawarii i Domu Utopii/Teatru Łaźnia Nowa w Krakowie, performowała m.in. w Silent Green w ramach UFF Berlin, Goethe Institut w Krakowie i Habibi kiosk, Münchner Kammerspiele w Monachium.; gra w filmie ukraińskiej artystki AntiGonna i  prowadzi PAIN GAME projekt. W swojej praktyce artystycznej mariia skupia się na interdyscyplinarnych projektach opartych na researchu. Jej najnowsze prace skupiają się na tematach przemocy seksualnej i ginekologicznej, prawach kobiet oraz obecności ciała kobiety we współczesnym kontekście politycznym i kulturowym, służą też możliwości przepracowywania traumy i żałoby – zarówno przez artystkę jak i widzów i widzki. Mieszka i  pracuje pomiędzy Krakowem i Berlinem.

Autor i kurator programu Cloakroom 2024: Kamil Kuitkowski

Identyfikacja graficzna: Agata Biskup

Współpraca: Wiktor Bury, Mariusz Gąsior, Agata Klakla, Anna Lejtkowska, Aldona Mikulska, Andrea Nikolov, Agnieszka Oprządek, Bogdan Renczyński, Tomasz Stefaniak, Aleksandra Treder, Michał Warmusz, Natalia Zarzecka

Promocja: Małgorzata Kmita-Fugiel, Zofia Mikołajska

Wsparcie: Fundacja Imago Mundi

Patroni medialni: Magazyn Szum, Restart, Notes Na 6 Tygodni