W 2017 roku Cricoteka postawiła sobie za cel dostosowanie wystaw i budynku instytucji na przyjęcie osób z niepełnosprawnościami sensorycznymi. W ramach realizowanego przez nas projektu Wiedzieć więcej opracowujemy ścieżkę zwiedzania dla osób niewidomych i cykl warsztatów dla osób z różnym rodzajem niepełnosprawności.
Wraz z Fundacją Kultury Bez Barier przygotowaliśmy audiodeskrypcje wybranych obiektów z wystawy stałej oraz ze zbiorów Cricoteki. Zapoznając się z audiodeskrypcjami dzieł Kantora, można poznać sześć etapów jego twórczości teatralnej – od Podziemnego Teatru Niezależnego po Teatr Śmierci.
- Audiodeskrypcje wybranych obiektów z wystawy stałej:
- Wstęp do wystawy stałej: plik tekstowy | mp3
- Powstanie Teatru Cricot 2: plik tekstowy | mp3
- Dzieci w wózku na śmieci – Teatr Informel: plik tekstowy | mp3
- Maszyna aneantyzacyjna – Teatr Zerowy: plik tekstowy | mp3
- Kąpiąca się – Teatr Happeningowy: plik tekstowy | mp3
- Buty milionera – Teatr Niemożliwy: plik tekstowy | mp3
- Chłopiec w ławce z Umarłej Klasy – Teatr Śmierci: plik tekstowy | mp3
- Trąba Sądu Ostatecznego – Teatr Śmierci: plik tekstowy | mp3
- Audiodeskrypcje obiektów z kolekcji Cricoteki:
- Goplana i Elfy – Podziemny Teatr Niezależny: plik tekstowy
- Klatka/Kurnik – Teatr Niemożliwy: plik tekstowy
- Klasa szkolna. Dzieło Zamknięte – Teatr Śmierci: plik tekstowy
Istnieje możliwość umówienia się na bezpłatne oprowadzanie z audiodeskrypcją – także dla indywidualnych uczestników. Na żywo po wystawie może Państwa oprowadzić jeden z sześciu pracowników Cricoteki przeszkolonych z audiodeskrypcji przez Fundację Kultura bez Barier. Po wcześniejszym umówieniu – jesteśmy też w stanie odebrać Państwa z przystanku tramwajowego.
Na poziomie -1 dostępna jest makieta Cricoteki.
- Audiodeskrypcja Budynku Cricoteki: plik tekstowy
Ze wsparciem Fundacji Siódmy Zmysł powstała audiodeskrypcja spektaklu Teatru Cricot 2 Gdzie są niegdysiejsze śniegi. Kluczowy dla tego spektaklu obiekt – Trąba Sądu Ostatecznego w formie pomniejszonej rekonstrukcji wykonał artysta-rzeźbiarz Wojciech Wasilewski. Trąba – wraz z audiodeskrypcją – jest dostępna dotykowo dla osób niewidomych jako uzupełnienie rozmów o spektaklu oraz inspiracja do twórczych warsztatów dla dzieci. Do współpracy przy tworzeniu oferty spotkań wokół projekcji oraz twórczych warsztatów zaprosiliśmy Fundację Szansa dla Niewidomych oraz Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych i Słabowidzących w Krakowie.
Oferta warsztatowa:
dla dzieci w wieku 7-13 lat
WIELKIE BUDOWANIE (czas trwania 1 h)
Inspiracją do zajęć będzie wielki obiekt ze spektaklu Tadeusza Kantora – Trąba Sądu Ostatecznego. Jak jeździ? Do czego służy korba? Co ukrywa się pod czarnym materiałem? Jakie wydaje dźwięki? Po zbadaniu obiektu zbudujemy własne wehikuły. Być może będą też grały.
dla młodzieży i dorosłych
JAK WYGLĄDA TRĄBA SĄDU OSTATECZNEGO? (czas trwania 1,5 h)
Zapraszamy na spotkanie w wyjątkowym spektaklem i wyjątkowym obiektem teatralnym. Projekcja półgodzinnego spektaklu z audideskrypcją Gdzie są niegdysiejsze śniegi będzie punktem wyjścia do warsztatu o teatrze Tadeusza Kantora.
W ramach projektu – cała oferta jest dostępna na za darmo
W celu umówienia się na oprowadzanie lub warsztaty zadzwoń lub napisz do nas:
Basia Pasterak pasterak@cricoteka.pl tel. 12 442 77 70, wewnętrzny 107
Olga Curzydło curzydlo@cricoteka.pl tel. 506 164 487, 12 442 77 70, wewnętrzny 121
Dla grup szkolnych, które np. z powodu odległości nie są w stanie przyjechać do Cricoteki przygotujemy pakiet edukacyjny będący instrukcją przeprowadzenia warsztatu dla dzieci niewidomych lub niedowidzących. W skład pakietu będą wchodziły scenariusz warsztatu wprowadzającego w tematykę sztuki współczesnej w oparciu o dzieła Tadeusza Kantora wraz z podstawowymi materiałami, ale łatwo dostępnymi, tanimi i możliwymi do uzupełnienia. Pakiet ma zachęcać odbiorców nauczycieli pracujących z osobami z niepełnosprawnością wzroku do projektowania sytuacji dydaktycznej, w której dzieci będą mogły twórczo odnieść się do sztuki Kantora. Szczegółowy instruktaż przygotowany we współpracy ze specjalistą oraz dostępność materiałów mają być zachętą do sięgania po niekonwencjonalną formę pracy.
W ramach podsumowania projektu opracowaliśmy publikację (Jak udostępnialiśmy Cricotekę) zbierającą dobre praktyki oraz porady dotyczące udostępniania sztuki osobom z niepełnosprawnością wzroku.
