Tadeusz Kantor. Widma – wystawa stała

Tadeusz Kantor. Widma
Wystawa stała
Miejsce: Cricoteka, ul. Nadwiślańska 2–4, 30-527 Kraków
Otwarta od 12 czerwca 2020 roku. Godziny otwarcia: wtorek – niedziela, od 11:00 do 19:00.
Dostępność wystawy Tadeusz Kantor. Widma

Świat stał się bliski śmierci i – poprzez tę parantelę – bliski poezji. […] Wszystko mogło się zdarzyć. Zatarły się granice czasu.[1]

Wystawa prezentuje w większości niepokazywane dotąd na stałej ekspozycji obiekty, przedmioty i kostiumy ze spektakli Tadeusza Kantora. Tym razem kuratorzy radykalnie zmieniają narrację wpisaną w dotychczasowe pokazy kolekcji przygotowywane zgodnie z instrukcjami pozostawionymi przez samego artystę. Zacierają granice czasu i budują przestrzeń dla nowych interpretacji. Obiekty sceniczne tworzą krajobraz po katastrofie, tracą swą odrębność i generują nowe, intuicyjne znaczenia.

Zwiedzający po raz pierwszy na wystawie stałej będą mieli okazję zobaczyć m.in. Wielki ambalaż końca XX wieku ze spektaklu „Nigdy tu już nie powrócę” oraz Barykadę z „Niech sczezną artyści”.

Wystawa „Tadeusz Kantor. Widma” Fot. Cricoteka / Z. Prokop, K. Kućma

Wiodącym tematem wystawy jest pamięć o trudnej przeszłości, zarówno w wymiarze historycznym, jak i osobistym – idea wyraźnie obecna w twórczości wizjonera teatru. O ile I wojna światowa była dla Kantora mglistym wspomnieniem, ukształtowanym przez pamięć zbiorową, o tyle II wojnę światową przeżył on w pełni świadomie. Był to czas zagrożenia i destrukcji, a jednocześnie czas tworzenia, które na zawsze zostało naznaczone buntem i protestem przeciw mechanizmom rządzącym historią.

Spektakl “Nigdy tu już nie powrócę”, 1988. Fot. Jacquie Bablet

Upływają lata 40… 50… 60… 70… rozwijają się idee artystyczne, ale nieustannie, jakby z daleka, odbieram ostrzegawcze sygnały, być może – jest to głos wewnętrzny i nakazujący, dyktujący mi takie, a nie inne postępowanie – PROTEST, BUNT PRZECIW ŚWIĘTOŚCIOM GŁOSZONYM OFICJALNIE, PRZECIW WSZYSTKIEMU, CO „ZATWIERDZONE”, ZA REALNOŚCIĄ, ZA „BIEDĄ”… […] Bo z biegiem czasu pojawiły się i urosły do niebywałej potęgi inne groźne symptomy naszej epoki: TĘPA BIUROKRACJA, WSZECHWŁADNA TECHNIKA, KANIBALIZM KONSUMPCJI, POWSZECHNY, OBOWIĄZUJĄCY PRAKTYCYZM ŻYCIA, OTĘPIAJĄCY UMYSŁ I DUCHA LUDZKIEGO…[2]

Kuratorzy wystawy, Małgorzata Paluch-Cybulska oraz Michał Kobiałka, szukają odpowiedzi na pytania:

W jaki sposób historia powszechna, Zagłada, pierwsza i druga wojna światowa oraz przeobrażenia społeczno-polityczne wpłynęły na twórczość i biografię artysty? Jak historia determinuje rozwój sztuki? W jaki zaś sposób sztuka reprezentująca trudną przeszłość czy poczucie zagrożenia determinuje metody wystawiennicze oraz prowokuje refleksję dotyczącą granic naszego poznania i zasad trudnej rozmowy o odmienności, historii, religii, o nas samych…?

Wystawa „Tadeusz Kantor. Widma” Fot. Cricoteka / Z. Prokop, K. Kućma

Program towarzyszący wystawie jest realizowany online. Zapraszamy do pobrania materiałów z naszej strony, które pozwolą na pełniejsze zapoznanie się z ekspozycją.

Wystawa „Tadeusz Kantor. Widma” Fot. Cricoteka / Z. Prokop, K. Kućma

Aranżacja: Zbigniew Prokop, Krzysztof Kućma – Creator s.c.

Wystawa „Tadeusz Kantor. Widma” Fot. Cricoteka / Z. Prokop, K. Kućma

[1]  Tadeusz Kantor, Ulisses 1944, w: tegoż, Metamorfozy…, dz. cyt. s. 83.

[2] Tadeusz Kantor, Lekcje mediolańskie, dz. cyt., 90–91.