Wacław Janicki, fot. Michał Korta
Z głębokim żalem przyjęliśmy informację o śmierci Wacława Janickiego.
Artysta z wykształcenia był historykiem sztuki, ukończył Uniwersytet Jagielloński w Krakowie. Jako aktor współtworzył zespół Teatru Cricot 2 – był odtwórcą wielu istotnych ról w spektaklach Tadeusza Kantora. Zagrał w: Kurce wodnej [Ewader (1967); Widmower (1972)], Nadobnisiach i koczkodanach [Szatniarz (1971)], Umarłej klasie [Staruszek z Sobowtórem (1976)], Wielopolu, Wielopolu [Wuj Karol (1880)], Niech sczezną artyści [Autor Opisujący Swoją Śmierć (1985)], Nigdy tu już nie powrócę [Chasyd ze spektaklu: Kurka wodna; Biskup z cricotage’u: Gdzie są niegdysiejsze śniegi (1988)] Dziś są moje urodziny [Ojciec (1991)] oraz cricotage’u: Gdzie są Niegdysiejsze Śniegi [Kardynał (1979)].
W latach 1968–1974 wraz z bratem Lesławem Janickim oraz Jackiem Stokłosą współtworzył Drugą Grupę, działającą przy Galerii Krzysztofory w Krakowie oraz Galerii Foksal w Warszawie. Artyści tworzyli wspólnie happeningi, eventy, projekcje filmowe i działania konceptualne. Twórczość Drugiej Grupy doczekała się podsumowań w postaci takich wystaw jak: Druga Grupa. Sprawdzam! [Cricoteka (2015)] czy To co mieliśmy zrobić, tośmy zrobili. Druga Grupa – ujęcie monograficzne [Cricoteka, Związek Polskich Artystów Fotografików Okręgu Krakowskiego (2017)].
W pierwszą rocznicę śmierci Tadeusza Kantora Wacław Janicki wraz z bratem wystawili w Galerii Krzysztofory Ohio Impromptu (1991) według tekstu Samuela Becketta. Następnie zaś w Rzymie zrealizowali Beckettianę (1992), która doczekała się pokazów w ramach tournée w Polsce i we Włoszech. Artysta współpracował m.in. z: Christianem Boltanskim (Le Voyage d’Hiver – Opéra Comique de Paris) we Francji czy Władysławem Znorko (Ullysse al’evers, Alpenstock – Teatr Cosmos Kolej) i Loredaną Putignani (Terramare) we Włoszech.
Wacław Janicki wystąpił również kilkukrotnie w produkcjach filmowych m.in. w Potopie w reżyserii Jerzego Hoffmana (1974). W 2000 roku wraz z bratem opublikował tom wspomnieniowy pt. Dziennik podróży z Kantorem 1979–1990.
Od 1991 do 2019 roku w każdą kolejną rocznicę śmierci Tadeusza Kantora brał udział w pokazie Żywych Pomników, występując – obok Jana Książka i Lesława Janickiego – jako jeden z Chasydów z deską ostatniego ratunku.
Za swoją działalność i osiągnięcia artystyczne w 2021 roku Wacław Janicki został odznaczony złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Nabożeństwo żałobne zostanie odprawione w Bazylice Mariackiej 14 stycznia 2025 r. (wtorek) o godz. 12.00, po czym nastąpi odprowadzenie Zmarłego na Cmentarz Rakowicki.
7.01.2025
