Widma. Znikanie – finisaż wystawy i performans

Po pięciu latach wystawa stała Tadeusza Kantora w Cricotece dobiega końca. Wraz z Festiwalem Copernicus doprowadzimy do jej finisażu, przepracowując na koniec kluczowe znaczenia. 

Na finisaż wstęp wolny na podstawie wejściówki – do odbioru w kasie Cricoteki od 20 maja.

Wiodącym tematem wystawy „Tadeusz Kantor. Widma. Korekta” jest pamięć o trudnej przeszłości, zarówno w wymiarze historycznym, jak i osobistym – idea wyraźnie obecna w twórczości tego wizjonera teatru. Motywy historyczne i biograficzne są u Kantora silnie zindywidualizowane, funkcjonują jak klisze pamięci. Dialogujące z trudną pamięcią sploty formy i różne kanony estetyki odzwierciedla także kształt wystawy. Buduje ona napięcia przez „zagęszczenie materii”, nawiązanie do pejzażu ruin, krajobrazu bliskiego katastrofie.

25 maja o godz. 16.00 zapraszamy na finisaż wystawy. Piotr Mateusz Wach – performer, artysta tańca i teatru ciała – wykona w przestrzeni wystawy utwór opierający się na zintensyfikowanych działaniach fizycznych, eksplorujących zagadnienia ruchu z przestrzeni, takich jak: limitacje, ograniczenia, krawędziowanie, liminalność, transgresja, transu, obnażenia. W swoim procesie przepracowywania treści wystawy, artysta będzie się odnosił do tematów związanych z przeczuciem śmierci, nadchodzącej katastrofy, podnoszeniem śmierci do rangi gestu artystycznego, inspirując się jednocześnie szeroko spektaklami Teatru Śmierci Kantora.

Performance zatytułowany został „622 upadki”. Piotr Mateusz Wach w ramach performance zamierza wykonać na podeście, będącym osią wystawy „Tadeusz Kantor. Widma” 622 upadki (ok. 14 upadków na minutę). Każdy z upadków będzie liczony i wizualnie oznaczony na interaktywnej projekcji. 622 upadki nawiązują do pierwszej powieści Witkacego, artysty z którego Kantor nie tylko czerpał, ale niejako był jego kontynuatorem.

Bezpośrednią inspiracją dla tancerza są także obrazy Tadeusza Kantora z cyklu „Dalej już nic!”, gdzie artysta przedstawił samego siebie spadającego nocą, nagiego, odsłoniętego w sensie najgłębszych przeżyć. Główną osią performance będzie praca z napięciem pomiędzy działaniem performera life i docieraniem do ekstremum jego ciała, a obiektami wystawowymi naznaczonymi imersyjną energią pustki i śmierci, a także w nawiązaniu do dzieł Kantora, będących nieustanną walką z upadkiem, próbą osiągnięcia niemożliwego. Dodatkowym elementem performance’u będzie instalacja dźwiękowa przygotowana przez kompozytora Michała Smajdora oraz instalacja video, przygotowana przez Jakuba Kotynię. 

Ostrzeżenie! Podczas performansu używane będą migające światła stroboskopowe, które mogą wpływać na osoby wrażliwe na migające światła. W performansie pojawia się nagość i autoagresja.

Wydarzenie w ramach Copernicus Festival