
Gruba i Głupia, czyli Patrycja Kowańska i Dominika Knapik – twórczynie na co dzień pracujące w teatrach w rolach reżyserek, choreografki i dramaturżki – umieszczają tym razem siebie na scenie. Dynamikę duetu eksplorują przez pryzmat własnych ciał, a do emplois współczesnych artystek freelancerek przymierzają kondycję błazna. Czerpiąc z Szekspirowskiego imaginarium, zestawiają swoje wyraźnie odmienne sylwetki z bohaterami sztuk. Gruba-Kowańska ma warunki, aby performować rubasznego Falstaffa. Głupia-Knapik przywołuje błazny zwinne, wygimnastykowane w ruchu i słowie.
Very Funny
Gruba i Głupia
22.06 2025 r., godz. 18:30
Po spektaklu odbędzie się rozmowa z twórcami i twórczyniami prowadzona przez Alicję Müller.
Autorki podejrzliwie przyglądają się Szekspirowi i „tradycji artysty geniusza”. Opierają się zarówno na jego błyskotliwym tekście, jak i na własnych żartach czy przewrotnych choreografiach. Dryfując na „Statku głupców” Boscha, igrają z teatralnymi konwencjami, dekonstruując stereotypy dotyczące politycznego potencjału płci, ciała i nędznego losu freelancerek. Stawiają szereg niewygodnych pytań dotyczących (artystycznej) pracy. Robią to, czego nie powinny robić. Mówią to, czego nie powinny mówić. Posługują się błazeństwem „jak koniem trojańskim, w którym kryje się cała armia zmyślnych konceptów…”.
Dzieło Dominiki Knapik i Patrycji Kowańskiej jest jazdą bez trzymanki przez szekspirowskie sceny błazenady, ale opowiada też o innych sprawach: o poczuciu żenady i umiejętności wykorzystywania jej, o granicach w stosunku do swojego ciała, o queerowości, o odwadze i o dyrektorach teatrów nie odpisujących na maile. […] A przede wszystkim — jest bardzo dużo humoru, a także dystansu do siebie i do spektaklu. – Przemysław Gulda
Reżyseria – Gruba i Głupia (Patrycja Kowańska i Dominika Knapik)
Choreografia, dramaturgia – Gruba i Głupia (Patrycja Kowańska i Dominika Knapik)
Opracowanie muzyczne – Gruba i Głupia
Video – Gruba i Glupia
Kostiumy – Gruba i Głupia
Światło, technika – Wolfgang Macher
Konsultacja muzyczna – Dawid Sulej Rudnicki
Performance: Gruba i Głupia (Kowańska/Knapik)
ROLLERCOASTER to program prezentacji TAŃCA współczesnego, realizowany przez Cricotekę i Krakowski Teatr Tańca. Przez 7 lat Rollercoaster zgromadził tysiące widzów! Zrealizowanych zostało ponad 100 wydarzeń! Oprócz polskich i zagranicznych spektakli tanecznych odbyły się wykłady, warsztaty, rezydencje artystyczne, pokazy filmów oraz wystawy! Tegoroczny „Rollercoaster” wystartował w karnawale i upłynie pod hasłem „FIESTA”! Przed nami premiery, wyjątkowe spotkania i pokazy spektakli, które – mamy nadzieję – dadzą nam wszystkim zastrzyk pozytywnej energii, tak potrzebnej w obecnych czasach. Tegoroczny program koncentrujemy na tym, co pozytywne. Pragniemy budować przestrzeń wspólnotowego doświadczania radości, afirmacji i świętowania. Choć nie będziemy unikać trudnych spraw, często ukrytych w formach zabawnych, kpiących, za przysłoną sarkazmu i ironii, to za każdym razem będziemy szukać w nich nadziei
Kuratorzy programu: Paweł Łyskawa, Eryk Makohon
Organizatorzy: Cricoteka, Krakowski Teatr Tańca
Zespół realizujący projekt: Mariusz Gąsior, Valentyna Khomenko, Małgorzata Kmita – Fugiel, Magdalena Link-Lenczowska, Zofia Mikołajska, Aldona Mikulska, Andrea Nikolov, Agnieszka Oprządek, Anna Rejowska, Aleksandra Treder, Michał Warmusz, Weronika Wawryk, Natalia Zarzecka, Izabela Zawadzka
Identyfikacja graficzna: Wojciech Kołek
Patroni medialni: Gazeta Wyborcza, Radio Kraków, Radio Kraków Kultura, TVP 3 Kraków
Wsparcie medialne: taniecPOLSKA.pl
Projekt współfinansowany ze środków Miasta Krakowa.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Taniec”.
Projekt realizowany w ramach programu Beyond Fronta: Bridging Periphery finansowanego ze środków Kreatywna Europa (2023-2026).
Sfinansowane ze środków UE. Wyrażone poglądy i opinie należą do autorów i niekoniecznie odzwierciedlają stanowisko Unii Europejskiej czy EACEA.
Rok 2025 jest rokiem jubileuszowym w Cricotece, obchodzimy 110. rocznicę urodzin Tadeusza Kantora, 70. rocznicę powstania teatru Cricot 2, 50. rocznicę premiery „Umarłej klasy” i 35. rocznicę śmierci Tadeusza Kantora.
„110/70/50/35 – Rok jubileuszowy Tadeusza Kantora” objęto honorowym patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
