Wszystkie wpisy

Śniło mi się, że pozostał po nas pusty pokój | Noc Teatrów 2022

Mężczyzna i kobieta ubrani w białe kombinezony, białe buty i kolorowe nakrycia głowy siedzą w białym pomieszczeniu na czerwonych fotelach. Każdy z nich trzyma w ręku porcelanową filiżankę. Między nimi drewniany stolik, na którym stoi mały wazon, w którym są niebieskie kwiatki.

Każde spotkanie z „Innym” jest zagadką, niewiadomą, tajemnicą, co może powodować lęk i chęć ucieczki, pogardę, a nawet nienawiść.

Śniło mi się, że pozostał po nas pusty pokój
Idea: Basia Bujakowska
11 czerwca 2022 (sobota), godzina 18:30
Czas trwania spektaklu: 50 minut
Wydarzenie w ramach Nocy Teatrów 2022
Bezpłatne bilety można odebrać wyłącznie w kasie Cricoteki.
Spektakl bez słów.

Projekt stanowi dadaistyczno-surrealistyczny obraz spotkania z Innym (Kapuściński, Levinas). Termin „Inny” można rozumieć na wiele sposobów oraz używać w różnych znaczeniach i kontekstach, na przykład dla rozróżnienia płci, orientacji seksualnej, narodowości, wyznania czy nawet różnicy wieku (różnica pokoleń). Każde spotkanie z „Innym” jest zagadką, niewiadomą, tajemnicą, co może powodować lęk i chęć ucieczki, pogardę, a nawet nienawiść. Ksenofobia według Herodota to choroba wystraszonych, cierpiących na kompleks niższości, przerażonych, że będą musieli przeglądnąć się w zwierciadle kultury „Innych”. Podbić, skolonizować, opanować, uzależnić – to odruch wobec „Innych” nieustannie powtarzający się w całej historii świata. Na samą ideę równości z „Innym”, umysł ludzki wpada bardzo późno, wiele tysięcy lat po tym, kiedy człowiek zaczął zostawiać ślady swojej obecności na ziemi. 

W obecnych czasach przybywa osób mających problemy w zdefiniowaniu własnej tożsamości, w określeniu swojej społecznej czy kulturowej przynależności. Pojawiają się głosy nacjonalistów, rasistów, homofobów, którzy każą w „Innym” widzieć zagrożenie, wroga, przyczynę swoich męczących lęków i frustracji.

Twórczyni od lat inspiruje się twórczością (m.in.) Tadeusza Kantora. Brała udział w spotkaniach warsztatowych u aktora Teatru Cricot 2 – Bogdana Renczyńskiego. W Cricotece stworzyła spektakl „Machaniczne Sny” oraz prowadziła warsztaty teatralne na podstawie happeningu Tadeusza Kantora „Lekcja anatomii wedle Rembrandta”.

Idea: Basia Bujakowska
Choreografia, wykonanie: Basia Bujakowska, Karol Miękina
Montaż dźwiękowy: Marcin Janus
Muzyka: Super Girl & Romantic Boys, Vangelis, Sigur Ros
Autorka zdjęć: Anna Bajjou

Wydarzenie na Facebooku

Projekt współfinansowany ze środków Miasta Krakowa.

0
    Twój koszyk
    Twój koszyk jest pustyWróć do sklepu