Wystawa „Matki!” otworzy drugą edycję programu wystaw Cloakroom. Matki! To realizacja duetu składającego się z Katarzyny Depty-Garapich i Małgorzaty Markiewicz. Wernisaż zaplanowano na 13 września o godz. 18.00.
„Matki!” w aspekcie formalnym to dokamerowe działanie performatywne, realizowane w przerwach między pandemicznymi lockdownami w marcu 2020 roku w sali projektowej Slade Research Center, UCL w Londynie oraz w galerii Art Agenda Nova w Krakowie we wrześniu 2020 roku. Artystki wykonały wówczas z surowej wełny chłopięcą postać. Figura, umieszczona na niby prosektoryjnym stole, została uformowana w procesie filcowania oraz poprzez nakłuwanie jej igłami. Materiał przechodził różne etapy przemian: od bycia niekształtną masą surowca po pełnowymiarową postać ludzką. Cały proces został nagrany, a materiał wideo zmontowany po zakończeniu projektu.
„Matki!” jako prezentacja w Cricotece, i odbywający się podczas wernisażu performans, przekształcą się w wystawę quasi-teatralną i poperformatywną przestrzeń wideo-instalacji.
Obie artystki w jednorodnych czarnych strojach matron z początku XX wieku jawią się jako niepokojące bliźniaczki nieustannie niezadowolone i przekształcające marionetkę chłopca-syna-aktora. Tym samym Matki! rezonują zarówno z społeczną figurą matki-opiekunki-oprawczyni, ale też kantorowskim procesem teatralnym, i z jego imaginarium: bliźniactwem, marionetą, dziecięctwem. Jednocześnie artystki, bawiąc się estetyką horroru, wchodzą w szerszą dyskusję na temat przemocy i relacji przedmiot-podmiot.
***
Rozpoczęty w 2021 roku program wystaw „Cloakroom” opiera się na kuratorskim badaniu i rozpoznaniu we współczesnych sztukach wizualnych oczywistych lub trudniej rozpoznawalnych związków z Tadeuszem Kantorem oraz eksplorowanych przez niego w twórczości artystycznej estetyk i problemów. Wybór tematów i konkretnych artystów/artystek bazuje na przeplatających się, wzajemnie uzupełniających i dialogujących z sobą strategiach: stawianiu na nowe nazwiska, które odświeżają i dynamizują artystyczną rzeczywistość oraz na artystów i artystki bezpośrednio związanych z Tadeuszem Kantorem. Pozwala to wypracować nowe płaszczyzny międzypokoleniowych dialogów oraz szerszy obraz obecności Kantora w sztukach wizualnych. Autorem i kuratorem programu jest Kamil Kuitkowski.
Nazwa „Cloakroom” odwołuje się do koncepcji założyciela Cricoteki dotyczących możliwości tworzenia sztuki, a jednocześnie do idei tzw. showroomu, czyli małych, eksperymentalnych przestrzeni wystawowych we współczesnych galeriach i centrach sztuki. Odnosząc się do tak rozumianych showroomów, do pierwotnej funkcji architektonicznej obecnej sali ekspozycyjnej, wreszcie do nieoczywistości szatni w rozumieniu Kantora: jako miejsca styku tego, co zwyczajne i co artystyczne, Cloakroom chce być przestrzenią sprzyjającą artystycznemu fermentowi i eksperymentowi.
Strukturalnie program nie jest serią pojedynczych wystaw, ale wspólną, trzyodcinkową narracją, w której dzieła sztuki i artystyczne postawy twórców i twórczyń wzajemnie uzupełniają się lub ścierają, dyskutują z sobą i przenikają się.
W ramach Cloakroomu 2023 planowane są jeszcze dwie wystawy: Katarzyny Wyszkowskiej, która będzie jej premierową realizacją przygotowaną specjalnie dla Cricoteki oraz wystawę-instalację Krzysztofa Miklaszewskiego, skupioną na jego filmowym dorobku.
