Wystawa Tadeusza Kantora
13 września 2014 – 15 marca 2015
Punktem wyjścia dla wystawy Tadeusza Kantora prezentowanej w jednej z dwóch przestrzeni wystawienniczych, jest stworzona przez artystę kolekcja Cricoteki, na którą składają się rzeźby, obiekty, rekwizyty, pełne przestrzenie sceniczne ze spektakli Teatru Cricot 2, rysunki jak również archiwalia, w tym szkice techniczne, rękopisy tekstów i manifestów artysty oraz materiały dokumentacyjne związane z jego twórczością. Wystawa zbudowana została z zamiarem prezentacji idei Teatru Cricot 2 rozwijanych w kolejnych etapach działalności artystycznej Kantora.
W nowej siedzibie Cricoteki widz ma możliwość spotkania się z ulotną magią obiektów teatralnych i przedmiotów, które wraz z aktorami Teatru Cricot 2 występowały na scenach niemal całego świata.
Działania Tadeusza Kantora zmierzające do nadania swoim dziełom odpowiedniego statusu, zapewnienia im ochrony, a także wskazania sposobu ich prezentacji sięgają połowy lat 80. XX wieku. W 1984 roku artysta stworzył listę dwudziestu czterech obiektów teatralnych. Znalazły się na niej przedmioty z jego najwcześniejszego etapu twórczości – Podziemnego Teatru Niezależnego (1943-44) oraz inscenizacji dramatów Witkacego: Mątwy, W małym dworku, Wariata i zakonnicy, Kurki Wodnej, Nadobniś i koczkodanów. Nie mogło na tej liście zabraknąć dzieł z najsłynniejszego spektaklu Kantora – Umarłej klasy i pozostałych realizacji opartych w głównej mierze również na wspomnieniach – kliszach pamięci – samego artysty: Gdzie są niegdysiejsze śniegi, Wielopole, Wielopole, Niech sczezną artyści. Obiekty te, częściowo zrekonstruowane
i odnowione, zyskały tym samym status autonomicznych dzieł sztuki.
Eksponowane na wystawie obiekty, rekwizyty, przestrzenie sceniczne i archiwalia z kolekcji Cricoteki reprezentują siedem etapów twórczości teatralnej Tadeusza Kantora:
I. Podziemny Teatr Niezależny
II. Powstanie Teatru Cricot 2
III. Teatr Informel
IV. Teatr Zerowy
V. Teatr Happeningowy
VI. Teatr Niemożliwy
VII. Teatr Śmierci
Nowoczesny projekt aranżacji wystawy podkreśla jej teatralność. Wchodząc do sali ekspozycyjnej widz znajdzie się w niezwykłej przestrzeni, z której wyłaniać się będą dzieła Tadeusza Kantora. Pomocne w przeniesieniu się w świat spektakli autora Umarłej klasy będą nowoczesne multimedia zawierające starannie wyselekcjonowane materiały audiowizualne i fotograficzne, dzięki którym widz pozna szerszy kontekst eksponowanych obiektów i związanych z nimi idei. Ciekawym, szczególnie dla młodej widowni, dopełnieniem wystawy będą tablety, których zawartość bazuje na zdigitalizowanej kolekcji Archiwum Cricoteki.
Prezentacja kolekcji Cricoteki kontynuowana będzie jeszcze w trzech odsłonach, które poruszą tematy dzieciństwa, marionety i rzeźby w twórczości Tadeusza Kantora.
Scenariusz przygotowany pod kierunkiem Dyrektor Cricoteki Natalii Zarzeckiej: Małgorzata Paluch-Cybulska, Justyna Michalik, Jan Raczkowski
projekt aranżacji plastycznej i scenografii: Robert Rumas – Rumas Studio
Projekt „Budowa Muzeum Tadeusza Kantora oraz siedziby Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora – CRICOTEKA” współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 oraz budżetu Województwa Małopolskiego.