Strachy na łachy! Szyjemy potwora – warsztaty i Słuchając losowości – koncert. 10-lecie budynku Cricoteki

We wrześniu 2024 mija 10 lat od przeprowadzki Cricoteki z ulic Kanoniczej i Szczepańskiej na ulicę Nadwiślańską w krakowskim Podgórzu. Nowa siedziba została zaprojektowana, aby prezentować sztukę Tadeusza Kantora, a równolegle być miejscem dla działalności teatralnej, muzycznej, tanecznej i performatywnej. Funkcjonalności budynku pozwoliły zredefiniować i znacząco poszerzyć program instytucji, który zyskał na interdyscyplinarności oraz zaczął być kierowany do wszystkich grup wiekowych, także do osób ze specjalnymi potrzebami.

W ciągu 10 lat zorganizowaliśmy 141 wystaw, 1217 wydarzeń kulturalnych (w tym m.in. koncertów i spektakli) i 4232 wydarzenia edukacyjne. Przez 10 lat obecności w Podgórzu z oferty kulturalnej Cricoteki skorzystało blisko pół miliona osób.

Jubileusz otwarcia budynku Cricoteki – uznanego już za współczesną ikonę Krakowa – świętujemy cyklem wydarzeń od 12 do 15 września.

14 września 2024 (sobota)

11:00 – 19:00 – „Strachy na łachy! Szyjemy potwora” – warsztaty dla juniorów i seniorów, sala edukacyjna

Cztery tury warsztatowe: 12.00, 13.00, 14.00, 15.00

Warsztaty przeznaczone są dla rodzin z dziećmi od 5 lat

Czas trwania warsztatów: 1 h

Wstęp wolny. Obowiązują zapisy mailem na adres: rezerwacje@cricoteka.pl

Każdemu z nas wyobraźnia podsuwa czasami niewyobrażalne scenariusze i postaci. Kształty wyłaniające się z ciemnego pokoju stają się realne i wchodzą do naszych umysłów za dnia i we śnie. Obezwładnia nas lęk, który wyolbrzymia to, co widzimy, zaczynamy śnić to, czego się boimy. A co gdyby ujarzmić sen, gdyby zapanować nad tym, co rośnie w naszej wyobraźni, oswoić to, czego się lękamy?

Razem z dziećmi stworzymy żywą, zmieniającą się rzeźbę z tkanin, używanych ubrań i elementów garderoby przyniesionych do Cricoteki. Na uczestników czekają cztery stacje: Za drzwiami szafy, Warsztatownia, Ciemny pokój i Nie boję się. Przy pierwszej stacji rozłożymy na czynniki pierwsze sen i strach. Potem będziemy szyć, budować, wiązać, dziurawić, drapować, przedłużać i dopinać. Wykorzystane zostaną odpady, wstążki, guziki, kable, liny do wspinaczki, lusterka, folia, szelki, kieszenie, nogawki, gumki, paski.  W Ciemnym pokoju odkryjemy nieokreślony kształt, który będzie przybierał formy przeróżnych potworów z dziecięcej wyobraźni. Rzeźba będzie rosła i  zmieniała się. To od uczestników zależy, czy powstanie ogromna piżamowa zjawa czy raczej ciemny potwór.  Poprzez nasze działania twórcze chcemy, by dzieci porozmawiały o strachach, nabrały odwagi do tego, by nie poddawać się strachom, a je oswajać.

Poprzez projekt chcemy też nawiązać do akcji Tadeusza Kantora, który w 2. połowie lat 80. zaczął sięgać po gotowe ubrania. Artysta umieszczał w gazecie ogłoszenie o zbiórce rzeczy do kolejnego spektaklu i odkupywał od osób prywatnych fraki, tużurki, meloniki czy garnitury, by następnie wykorzystać je jako kostiumy. Działanie nawiązuje bezpośrednio do tego aktu, ale też do tematu oswajania „obcego”, przywoływania duchów przeszłości i działań parateatralnych twórcy, konstruowania i dekonstruowania rzeczywistości.

Zatem… Uwaga, uwaga! Szukamy starych piżam, ubrań, wstążek, tkanin, rękawiczek, szalików i kapeluszy do okiełznania naszych strachów. Juniorzy i seniorzy: przybywajcie! Do zobaczenia.

Prowadzenie:

Justyna Droń – pedagożka teatru, edukatorka i animatorka kultury. Autorka koncepcji zrealizowanych: warsztatów dla dzieci, zajęć twórczych, programów edukacyjnych do wystaw sztuki współczesnej, warsztatów graficznych, akcji artystycznych w przestrzeni miejskiej, wystaw i oprowadzań po wystawach. Od 2014 roku tworzy program edukacyjny dla Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka, poszukując możliwości reinterpretacji zbiorów muzealnych, a także twórczych, aktywnych metod pracy z odbiorcami. Współkuratorka wystawy „Osobiste. Kostiumy teatralne Kantora” w Cricotece (2022–2023). 

Anna Grajewska – edukatorka kulturowa i ekspertka ds. rozwoju społeczności. Koordynatorka wielu programów międzykulturowych, międzypokoleniowych, społecznościowych w Muzeum Narodowym w Krakowie i Muzeum Etnograficznym im. S. Udzieli w Krakowie. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2015). Autorka publikacji edukacyjnych dla dzieci, młodzieży (m.in. „Nerwicowcy i Troglodyci”) i nauczycieli (m.in materiały dla nauczycieli plastyki dla wydawnictwa MAC Edukacja). W latach 2020–2023 pełniła funkcję Zastępczyni Dyrektorki ds. komunikacji w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.

Marta Wójcicka – animatorka, menedżerka i producentka teatralna. Prezeska Stowarzyszenia Studio Teatralne „Koło”. Koordynatorka wydarzeń kulturalnych EXPO 2000 w Hanowerze, stażystka Instytutu Kultury Polskiej w Nowym Jorku. Animatorka kultury, od 2000 roku autorka i realizatorka projektów Stowarzyszenia ArtAnimacje (m.in. Projekt Folklor w CSW Zamek Ujazdowski). Twórczyni takich wydarzeń kulturalno-społecznych jak Przetwory – akcja twórczego recyklingu, Pzoty – projekt dla dzieci czy Fabryka Snów – projekt teatralny.

Akcja pt. „Strachy na łachy! Szyjemy potwora!” wykorzystuje i bada twórczy potencjał kostiumu – artystyczny, edukacyjny, uniwersalny dla wszystkich pokoleń, poprzez wspólne, aktywne działanie, ale także doświadczanie sztuki w sposób indywidualny. Wydarzenie promuje nową publikację – katalog zbiorów Cricoteki „Tadeusz Kantor. Kostiumy”.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

19:00 – 21:00 –  Nowe Polifonie: Słuchając losowości – koncert na placu Cricoteki. Wykonawcy: Reiko Yamada i Artur Majewski

„Nowe Polifonie” to kontynuacja cyklu „Polifonie” w ramach którego od 12 lat zapraszamy do Cricoteki na prezentacje różnego typu działań muzycznych i dźwiękowych. Od roku 2024 poszerzamy  założenia projektu – chcielibyśmy, abyście poeksperymentowali ze słuchaniem; na nowo wsłuchali się w otaczającą rzeczywistość i w sposób istnienia w niej. Kurator cyklu: Rafał Mazur

Kolejne w tym roku wydarzenie w ramach cyklu Nowe Polifonie pozwoli, wykorzystując fizykę kwantową i muzykę, doświadczyć nieprzewidywalności rzeczywistości w formie dźwiękowej. Reiko Yamada wraz z Arturem Majewskim wzięli na warsztat problem losowości występującej na styku nauki i sztuki – losowość procesów można bowiem zaobserwować w eksperymentach fizycznych i dostrzec zapisaną w równaniach liczbowych. Można ją również usłyszeć.

Wstęp wolny