Ludzie wędrowcy

Człowiek z walizkami (Edgar Wałpor) „Kurka wodna”, 1967, kostium częściowo zachowany, w zbiorach Cricoteki

„Natrafiłem na niezwykły model: Ludzie Wędrowcy.

W nieustannej wędrówce, bez celu i domu, ukształtowani przez swe szaleństwa i namiętność
„o p a k o w a n i a” swego ciała płaszczami, derkami, pogrążeni w skomplikowanej „a n a t o m i i   u b r a n i a”, w tajnikach p a k u n k ó w,  t o b o ł ó w,  t o r e b,  rzemyków, sznurków, chroniący głęboko swe ciała przed słońcem, deszczem i zimnem…
Te „modele”, (grubo wcześniej, obserwując paryskich i krakowskich kloszardów – dałem im nazwę „ludzie niezrozumiali dla reszty”) nie ze względu na ich wygląd „pittoresque”, ale na ich niezależną ludzką „filozofię” – spowodowały całą serię moich postaci, obrazów i happeningów: „Ambalaże ludzkie”, „Wędrowcy i ich bagaże”, „trupa wędrowna”, „Idea sztuki jako p o d r ó ż y…”(1963).”

(Tadeusz Kantor, Metamorfozy, Teksty o latach

Ojciec (Wojciech Wałpor), „Kurka wodna”, 1967 kostium częściowo zachowany, w zbiorach Cricoteki

1938-1974,  wybór i opracowanie: Krzysztof Pleśniarowicz. Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA, Księgarnia akademicka, Kraków 2000, s. 360)