Tadeusz Kantor. Autoportrety. Sztuka sytuacji granicznych. Otwarte seminaria

Szóste z cyklu dziesięciu seminariów w ramach projektu „Dziś są moje urodziny – poszukiwania”. Cykl seminariów, prowadzonych przez badaczy, badaczki i osoby związane z Teatrem Cricot 2, ma formułę otwartych dla publiczności spotkań.

Temat: Tadeusz Kantor. Autoportrety. Sztuka sytuacji granicznych

Prowadząca: Małgorzata Paluch-Cybulska, Cricoteka

Późne malarstwo Tadeusza Kantora stapia się z teatrem i życiem artysty jak amalgamat. W powstałych po 1986 roku ostatnich cyklach i seriach malarskich Kantora, intymność i prywatność artysty są zasadniczym budulcem tych dzieł. To, co obserwujemy na płótnach malarza i deskach scenicznych ostatnich dwóch produkcji Teatru Cricot 2 jest ryzykiem podjętym publicznie przez artystę, a związanym z obnażeniem siebie samego, swojej kondycji, lęków, skrajnych stanów psychologicznych, samotności, wreszcie przeczucia własnej śmierci, zmierzającego do fenomenu ostatniego, nieukończonego spektaklu Dziś są moje urodziny, który stanowi swoistą ceremonię umierania. Dokonywany zwrot w stronę samego siebie oscyluje wokół konstruowania przez artystę automitologii. Podobnie jak w teatrze, status malarskich autoportretów jest zmienny i płynny, pulsujący między odkrywaniem i zakrywaniem. Jest to właściwie pogranicze autoportretu – autofiguracji – autorepliki – autocytatu – samostwarzania – wiwsekcji – sobowtóra.
Ów kryzys tożsamości i rozpad szeregu wcieleń „ja” poddamy obserwacji poprzez kategorie takie jak: graniczność, deformacja, śmierć, powtórzenie, nostalgia wiecznego powrotu, biedny pokoik wyobraźni / miejsce miejsc.

Dziś są moje urodziny – poszukiwania to projekt, który w całości został zaplanowany z myślą o ostatnim teatralnym dziele Tadeusza Kantora – Dziś są moje urodziny. Spektakl posiada różnorodne, nierzadko sprzeczne sensy; wpisane są w niego napięcia, fatum, graniczność, piękno, klęska. Prace nad przedstawieniem zostały przerwane nagle, w konsekwencji nagłej śmierci Kantora po jednej z ostatnich prób. Przez to często postrzega się ten spektakl w kategoriach dzieła niedokończonego. Przedstawienie miało swoją premierę w Tuluzie w 1991 roku i grane było kilkadziesiąt razy do 1992 roku. Dla porównania Umarłą klasę pokazywano około pięciuset razy. Dziś są moje urodziny nie zdobyły rozgłosu porównywalnego do wcześniejszych spektakli Teatru śmierci. Projekt jest też pretekstem by w poszukiwaniu interpretacyjnych tropów sięgnąć do zasobów Żywego Archiwum, które stało się sercem założonej w 1980 roku Cricoteki.
Tematy otwartych seminariów zogniskowane będą wokół istotnych dla dzieła wątków – od prezentacji stanu badań nad przedstawieniem, po krytyczne perspektywy związane z pamięcią i post-pamięcią o spektaklu, metodą pracy Tadeusza Kantora czy wieloaspektową dramaturgią. Zgromadzone w zasobach Archiwum Tadeusza Kantora w Cricotece materiały będą stanowiły podstawę procesu badawczego i działań twórczych. Projekt ma angażować sztukę i naukę, które razem są w stanie nie tylko opowiedzieć o zamkniętym już procesie twórczym, ale także uruchomić kolejny.

Cykl seminariów wprowadzających projekt przyjmie formułę otwartych dla publiczności spotkań. Zachęcamy do udziału w nich osoby zajmujące się studiami nad teorią oraz historią sztuki, teatru i performansu.

Szczegółowy harmonogram seminariów dostępny na stronie: www.cricoteka.pl

Kuratorzy: Tomasz Pietrucha, Bogdan Renczyński
Producentki: Justyna Droń, Anna Rejowska
Identyfikacja graficzna: Andrea Nikolov
Promocja: Małgorzata Kmita–Fugiel, Zofia Mikołajska
Obsługa techniczna: Mariusz Gąsior, Michał Warmusz
Opieka publiczności: Aleksandra Treder
Współpraca: Wiktor Bury, Joanna Geroch. Magdalena Link – Lenczowska, Aldona Mikulska, Agnieszka Oprzadek, Małgorzata Paluch-Cybulska, Anna Pulit, Małgorzata Raczkowska, Luna Sawka, Olena Yanushewska,Natalia Zarzecka, Dorota Ziajko

Produkcja: Cricoteka
Partnerzy: Staromiejskie Centrum Kultury Młodzieży, Wydział Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego

Patroni medialni: TVP 3 Kraków, TVP Kultura, Radio Kraków, Radio Kraków Kultura, e-teatr

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.