Pawilon Płynnych Przejawień pod Cricoteką

Pawilon Płynnych Przejawień (Liquid Becomings) to wędrowny pawilon artystyczny, organizowany przy wsparciu European Cultural Foundation w ramach Pawilonu Europejskiego 2024 w formie spływu na rzekach Wiśle, Renie, Dunaju i Tagu.

Cricoteka jest partnerem Pawilonu Płynnych Przejawień, który zacumuje pod jej budynkiem 27 września:

12:00 Przypłynięcie do Cricoteki

12:30 Performatywne oprowadzanie po wystawie Jerzego Beresia.

13:30 Performans na łodzi pod Cricoteką, czytanie fragmentów „Ciał wodnych”

Spotkanie otwarte dla publiczności (zachęcamy do zabrania własnych słuchawek). Zapraszamy do Cricoteki na oprowadzanie i spotkania/performansy w Cricotece i na łodzi z udziałem osób artystycznych biorących udział w projekcie Liquid Becomings –Pawilon Płynnych Przejawień oraz osób pracownicznych Cricoteki .

Pawilon Płynnych Przejawień jest zanurzony i zaangażowany w wodę i wzajemne z nią relacje. Projekt jest opowieścią o spotkaniu z rzeką, zamieszkującymi wokół niej ludźmi i istotami niebędącymi ludźmi, o wspólnocie czasu i przestrzeni, przeżyć, refleksji i pomysłów. Stają się one kanwą twórczych przekształceń w sztuce, w relacji między człowiekiem a środowiskiem naturalnym, polityce klimatycznej, a także społecznej reakcji na sztukę.

Woda nie może „…dalej funkcjonować w postaci zasobu, którym zarządzamy i który jest przedmiotem hydropolityk (tych obecnych i przyszłych coraz bardziej restrykcyjnych dyrektyw wodnych). (…) Woda jest substancją i ideą, tworzywem i materią planety, którą nie da się zarządzać w ten sposób co dotychczas. (..) Hydrosfera nie daje się kontrolować i dyscyplinować, jak chcieliby tego nowocześni inżynierowie i planetarny reżim wodny. Świadczą o tym gwałtowne zjawiska pogodowe, wodne żywioły i powodzie. Woda współtworzy coś, co Neimanis określa terraformowaniem ludzi i nie-ludzi. Jest anarchistyczna z natury, ale też współtworząca i nam towarzysząca.” – fragment wstępu Anny Barcz do książki „Ciała wodne” Astridy Neimanis.

Płynące na łodziach osoby artystyczne i kuratorskie zatrzymują się w drodze, by spotykać się z mieszkańcami, zaproszonymi gośćmi, instytucjami sztuki i innymi osobami artystycznymi, by rozmawiać, siedzieć przy ognisku, śpiewać, spożywać wspólne posiłki, dzielić się opowieściami, poglądami, doświadczeniami, obrazami.

Pawilon powstaje w ramach współpracy Espaço Agora Now (Amsterdam) z MS Fusion (Wiedeń), Teatro Meia Volta (Lizbona), United Artist Labor (Belgrad) oraz Flow (Warszawa).

Projekt powstał na zamówienie European Cultural Foundation przy wsparciu Instytutu Adama Mickiewicza, ze współfinansowaniem przez Ministerstwo Kultury, Calouste Gulbenkian Foundation, DGArtes and República Portuguese, Embassy of the Kingdom of the Netherlands in Belgrade, Founding Friends of espaço agora now, National Heritage, Quinta Alegre, Resonance FM.