Śmierć. Ćwiczenia i wariacje
Śmierć. Ćwiczenia i wariacje
03.10.2015, godz. 19:00
Przed spektaklem zapraszamy na wykład Etyka posthumanistyczna dr. Samuela Nowaka
03.10.2015, godz. 17:00, wstęp bezpłatny. Więcej informacji.
Czy możliwa jest — a jeśli tak, to czym byłaby — etyka po antropocentryzmie? Kto miałby być w nią włączony i na czym polegałoby zobowiązanie etyczne? Czy bakterie, czarne dziury i krzesła mogą być przedmiotem refleksji etycznej? Najpierw przyjrzymy się pracom z kręgu filozofii, które rozciągnęły myślenie etyczne poza ludzi. Następnie, sięgając do najnowszych debat z kręgu posthumanistyki, studiów nad technologią i teorii informacji, spróbujemy zrekonstruować parametry etyki bez ludzi.
Śmierć jest doświadczeniem, które nie może być opowiedziane. Jest granicą, po przekroczeniu której nie ma powrotu. Ten, kto jej doświadcza, na zawsze odchodzi.
W swoim nowym spektaklu choreografka i performerka — Renata Piotrowska — z dystansem i humorem, konfrontuje to doświadczenie z teatrem — zgodnie z myślą Peggy Phelan, dla której teatr jest miejscem, gdzie społeczeństwo (…) przygotowuje się na stratę, a w szczególności na śmierć. Piotrowska, usiłując wprost zainscenizować spotkanie ze śmiercią, gromadzi różne scenariusze, składające się na performatywny dyptyk, w trakcie którego choreografka podróżuje przez wieki (nie)doświadczania śmierci i korzysta z artystycznych, kulturowych i społecznych reprezentacji tego ostatecznego doświadczenia. Wychodząc od obserwacji, że współczesne ciało bardziej niż kiedykolwiek neguje własną śmiertelność, a medialnej wszechobecności umierania towarzyszy chęć wymazania śmierci z codziennego życia, artystka zwraca się w stronę niektórych historycznych zjawisk i fantazmatów, związanych z problematyką śmierci, takich jak średniowieczna ikonografia danse macabre, rytuał, personifikacja kostuchy, makabryczna estetyka gore czy petite mort erotyki. Raz za razem, kreując spotkanie ze śmiercią, wciągając ją w choreografię jak nieuchwytną partnerkę, Piotrowska bada współczesne rozumienie umierania lub jego brak.
fot. Marta Ankiersztejn
koncept, choreografia: Renata Piotrowska
wykonanie: Renata Piotrowska / Ula Zerek
dramaturgia: Bojana Bauer
światło: Joanna Leśnierowska
Partnerzy: Centrum w Ruchu, Wawerskie Centrum Kultury, Centrum Sztuki Współczesnej — Sala Laboratorium, Narodowe Centrum Tańca w Paryżu, La Briqueterie — CDC du Val-de-Marne, Teatr Soho, STSpot w Jokohamie.
Spektakl powstał w ramach programu Badanie/produkcja. Rezydencje choreograficzne — taniec w procesie artykulacji Fundacji Burdąg dofinansowanego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Projekt badawczy dofinansowany ze środków Instytutu Muzyki i Tańca.
Podziękowania dla Simona Auffret, Anny Gołdanowskiej, Małgorzaty Ignatowskiej i Marii Stokłosy.
Renata PIOTROWSKA
Choreografka, tanceka, performerka. W swoich pracach wykorzystuje taniec współczesny, zwłaszcza jego nowe nurty oraz sztuki performatywne. Inspirują ją osobiste doświadczenia oraz teksty teoretyczne z zakresu nauk humanistycznych. Ma na swoim koncie spektakle: Teraz (2007), Tańcząc z Wrogiem (2007), seria UNKNOWN (2008–2010), break SZTUKA WOJNY (2010), UNKNOWNS.SEANS (2011), film taneczny Inside (2011), The Forest_work in progress (2013), Śmierć. Ćwiczenia i wariacje (2014). W latach: 2008 i w 2010 jej spektakle: Tańcząc z Wrogiem i Unknown były wytypowane do prestiżowego przeglądu — Polska Platforma Tańca. Jest kilkukrotną stypendystką Instytutu Adama Mickiewicza, Art Stations Foundation oraz stypendystką Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego programu Młoda Polska (2010) i programu Stypendium Ministra (2013). Piotrowska jest członkinią warszawskiego kolektywu choreografów Centrum w Ruchu.
