czas trwania: 60 min.
Polifonie to cykl muzyczny organizowany w Cricotece nieprzerwanie od 2013 roku. Muzyka i dźwięk stanowią tu fundament, punkt wyjścia i cel. Zasadą jest współistnienie różnych form ekspresji – muzyki, ruchu, formy teatralnej, tekstu – w zdarzeniach wielowymiarowych. Unikalne, wielowątkowe połączenie sztuk i charakter eksperymentu wynika z inspiracji twórczością Tadeusza Kantora, wybitnego propagatora sztuki współczesnej i awangardy.
Zbigniew Chojnacki (1992) – akordeonista, improwizator. Muzykę oraz dźwięki postrzega swobodnie i umownie, najistotniejszy jest dialog i spotkanie z drugim człowiekiem. Każda forma wydawania dźwięku, jest ułatwieniem nawiązania kontaktu z ludźmi. Inspiracje czerpie z elementów najczęściej niezwiązanych bezpośrednio z muzyką, jak sam mówi ,,stara pralka, źdźbło trawy, warkot silnika, a nawet zwykle krzesło na środku sceny mogą być inspirujące.”. Występował na takich festiwalach jak A L’Arme Festiwal w Berlinie, Sharpe Festiwal w Bratysławie, LEM Festiwal w Barcelonie, Ring Ring Festiwal w Belgradzie, WOS Festiwal w Santiago de Compostela, Oct Loft jazz Festiwal w Shenzhen, Musikprotokoll Festival w Grazu oraz Avant Art w Warszawie. Miał okazję współpracować z takimi artystami jak m.in. Adam Pierończyk, Krzysztof Knittel, Joelle Leandre, TOC, Marcin Albert Steczkowski, Anna Gadt. Krzysztof Gradziuk, Michał Urbaniak, David Kollar, Ramon Prats, Yuhan Su, John Derek Bishop, Mats Gustafsson, Colin Stetson, Na co dzień wraz Łukaszem Czekałą tworzy duet Backspace, który określa swoją muzykę jako improwizowaną muzykę współczesną.
Od autora: „Według Kantora w sztuce rolę gra realność, w moim przypadku to improwizacja, próba pozbycia się iluzji względem siebie. Ponieważ kompletnie nie uważam, że coś, co byłbym w stanie przygotować wcześniej (nawet w formie szkicu) będzie dobre, a przynajmniej lepsze od tego, co powstanie w trakcie koncertu, spontanicznie. Album foniczny jest więc tak naprawdę zapisem wyrwanych z pamięci fragmentów dźwiękowych opisujących obiekty ze sztuk Wielopole Wielopole i Niech sczezną artyści. Improwizacja, tworząca w całości album, jest zapisem tego, co w momencie gry byłem sobie w stanie przypomnieć podświadomie z materiałów dokumentalnych i tekstów zapisanych przez kantora z którymi zapoznawałem się przez kilka miesięcy – Improwizacja jest zapisem strzępów pamięci.
Nie jest ona także wymuszona ani podparta wcześniej przygotowanymi czysto muzycznymi, technicznymi zagadnieniami jak tonacje, układy dźwięków, formy utworów czy ogólny nastrój. Jedyne co mam do dyspozycji to informacje, a raczej wrażenie jakie na mnie wywarły, a jedyne co znam i czego jestem pewien to moje stałe instrumentarium czyli akordeon/elektronika. Album jest zamkniętą całością niemożliwą do powtórzenia.”
Zbigniew Chojnacki
