Artystka bada niepełnosprawność jako kostium. W tym ujęciu proteza lub kule stają się kantorowskimi bio-obiektami, a gest zdjęcia protezy jest gestem zdjęcia kostiumu osoby pełnosprawnej i ubraniu innego – tej z niepełnosprawnością.
„Schody” – performans Joanny Pawlik
14 lipca 2022 (czwartek), godzina 18:00
Miejsce: Klatka schodowa Cricoteki
Wstęp bezpłatny
Wydarzenie stanowi część programu towarzyszącego wystawie Osobiste
Wideoperformas obejrzysz tutaj
W performansie „Schody”, realizowanym w Cricotece jako wydarzenie towarzyszące wystawie „Osobiste. Kostiumy teatralne Kantora”, Joanna Pawlik nawiązuje do postaci Anioła Śmierci, granej przez Teresę Wełmińską w spektaklu „Niech sczezną artyści”. Artystka bada niepełnosprawność jako kostium. W tym ujęciu proteza lub kule stają się kantorowskimi bio-obiektami, a gest zdjęcia protezy jest gestem zdjęcia kostiumu osoby pełnosprawnej i ubraniu innego – tej z niepełnosprawnością. Z kolei powtarzając sceniczny wizerunek Wełmińskiej – jednocześnie erotyczny, zbudowany z gorsetu i koronkowej bielizny, ale też przerażający dzięki drewnianym, klekoczącym skrzydłom, zastanawia się nad seksualnością osób z niepełnosprawnościami. Wypartą, bo niebezpieczną, burzącą wypracowane pozornie komfortowe społeczne relacje. Artystka mieszając estetyczne i problemowe porządki – bez protezy, ale z kulami, z zaburzającymi równowagę skrzydłami na plecach i erotycznej bieliźnie staje się właściwie posthumanistyczną, niepokojąca istotą, u której to co cielesne i to co spoza ciała połączone jest w jedno.
Monumentalna klatka schodowa Cricoteki, po której Pawlik wchodzić będzie aż na trzecie piętro wraz z podążającą za nią publicznością, zaistnieje jako miejsce dostępne i niedostępne zarazem i jako „jedyna” droga w świat obiektów i kostiumów teatralnych Kantora. Stanie się miejscem wyczerpującej podróży nowego Anioła Śmierci, sprawdzając tym samym granice ludzkiego ciała, niepełnosprawności ale też teatru, kostiumu i przyjmowanej roli.
„Schody” to cykl performansów realizowanych przez Pawlik od 2013 r. Ich wspólnym mianownikiem jest powtarzający się obraz artystki pokonującej stopnie, bez protezy, na jednej nodze. W ramach projektu Pawlik bada możliwości i ograniczenia ludzkiego ciała dotkniętego niepełnosprawnością. Artystka tworzy performensy dokamerowe, wspinając się na klatkach schodowych, w parkach, ale też w instytucjach.
Joanna Pawlik – artystka sztuk wizualnych, zajmuje się wideo, fotografią, performansem, reżyserią koncertów muzycznych oraz malarstwem i rysunkiem. Jej twórczość oscyluje pomiędzy zagadnieniami społecznych mechanizmów wykluczenia a osobistymi przestrzeniami odczuwania. W swoich pracach o dużym potencjale krytycznym (m. in. wideo „Balans” czy „Schody”) bada granice własnego ciała, rozpracowuje pojęcie „normy społecznej” i – często w przewrotny sposób – „atakuje niepełnosprawność”.
Program Przestrzeń Osobista dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Narodowego Centrum Kultury Kultura – Interwencje. Edycja 2022.