25 października, godz. 18:30
La Menzogna
Reż. Pippo Delbono
Prelekcja: Anna Róża Burzyńska
Wstęp na projekcje jest bezpłatny
„Gra z Kantorem” to zainaugurowany w 2018 roku cykl projekcji spektakli teatralnych najważniejszych światowych reżyserów, odwołujących się poprzez formę, treść lub ideę do twórczości Tadeusza Kantora. Każdą projekcję poprzedza krótka prelekcja na temat twórczości prezentowanego artysty w kontekście fenomenu Teatru Śmierci. W 2021 odbyły się pokazy w ostatni poniedziałek maja i września, a przed nami ostatnia w tym roku, październikowa odsłona cyklu.
La Menzogna (Kłamstwo; 2009) z pozoru jest spektaklem zupełnie „niekantorowskim”, odmiennym od poetyckich przedstawień, z których słynie Compagnia Pippo Delbono. Opowiada bowiem o wyzysku pracowników w turyńskiej fabryce ThyssenKrupp, w której w 2007 roku doszło do tragicznego w skutkach pożaru. Przedstawienie jest opowieścią o dehumanizacji współczesnego świata – Delbono pochyla się nad losem ubogich, robotników i prostytutek, odsłania mechanizmy, które zdeterminowały ich losy. Reżyser nie tworzy jednak teatru dokumentalnego, lecz konfrontuje widzów z rytmicznie powracającymi bardzo emocjonalnymi obrazami i scenami tanecznymi; traktuje La Menzogna jako rodzaj publicznej spowiedzi.
Pippo Delbono bywa nazywany „włoskim Tadeuszem Kantorem” – i traktuje to jako komplement, przyznając się do inspiracji polskim artystą i z dumą podkreślając podobieństwa pomiędzy nimi. Pierwszym z nich jest niewątpliwie posiadanie własnej wędrownej trupy; Compagnia Pippo Delbono to nie tylko profesjonalni aktorzy, ale też „artyści życiowi” – często osoby z różnych powodów wykluczone ze społeczeństwa. Równocześnie Delbono (podobnie jak Kantor) ma zwyczaj osobiście pojawiać się na scenie: jako aktor, obserwator, komentator. Przedstawienia obu twórców charakteryzują się luźną, fragmentaryczną konstrukcją; tradycyjna formuła spektaklu dramatycznego ulega rozsadzeniu od środka pod naporem muzyki, tańca, cytatów z różnych dzieł kultury, wreszcie nieposkromionej aktorskiej ekspresji. Naczelną zasadą jest bowiem wolność kreacji artystycznej – to ona sprawia, że kolejne spektakle, choć utrzymane w rozpoznawalnym stylu, zaskakują nowymi rozwiązaniami i nieoczywistymi tematami.
Patroni medialni:
