Lata 1942 – 1955
1942-1944
Organizuje w Krakowie Grupę Młodych Plastyków (wystawa zbiorowa, 1943) i Podziemny Teatr Niezależny, w którym inscenizuje Balladynę Juliusza Słowackiego (1943) i Powrót Odysa Stanisława Wyspiańskiego (1944).
1945
Współpracuje przez pół roku w Starym Teatrze w Krakowie z Andrzejem Pronaszką; tam też wystawia drugą wersję Powrotu Odysa St. Wyspiańskiego. W Akademickim Teatrze Rotunda inscenizuje sztukę Józefa Czechowicza Niegodzien i godni, czyli Misterium w tramwaju. Przygotowuje scenografię do śmierci Fauna Tytusa Czyżewskiego i do Cyda Pierre’a Corneille’a. Organizuje Wystawę Grupy Młodych Plastyków w Klubie Literatów w Krakowie.
1946
Współpracuje z różnymi teatrami w Krakowie jako scenograf. W połowie roku nawiązuje kontakt z wybitnym reżyserem Leonem Schillerem i we wrześniu przeprowadza się do łodzi, gdzie zostaje (na krótko) scenografem w Teatrze Wojska Polskiego. Przygotowuje następną wystawę Grupy Młodych Plastyków i razem z Mieczysławem Porębskim pisze Manifest „spotęgowanego realizmu”. Uzyskuje stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki na wyjazd do Francji.
1947
Półroczny pobyt w Paryżu. Po powrocie zostaje profesorem malarstwa w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Krakowie.
1948
Organizuje wielką Wystawę Sztuki Nowoczesnej w Krakowie (Pałac Sztuki) – pierwszą taką po wojnie w Polsce. Bierze udział w wystawach w Pradze i w Nowym Jorku.
1949
Wspólnie z Marią Jaremą inscenizuje i reżyseruje w amatorskim teatrze robotniczym poemat Pablo Nerudy Niech się zbudzi drwal.
1950-1955
Zostaje odwołany ze stanowiska profesora w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. W okresie socrealizmu nie wystawia. Pracuje jako scenograf w Teatrze im. J. Słowackiego i w Starym Teatrze w Krakowie. Projektuje dekoracje i kostiumy do wielu sztuk.
1955
Wspólnie z Marią Jaremą i Kazimierzem Mikulskim tworzy w Krakowie awangardowy Teatr Cricot 2, w którym inscenizuje sztukę Stanisława Ignacego Witkiewicza Mątwa (premiera – 1956 r.). Bierze udział w wystawie 9 malarzy w Domu Plastyków w Krakowie. Wyjeżdża na miesiąc do Paryża.
Oprac. Józef Chrobak
Oprac. działu: Jolanta Kunowska